TUĞLA MALZEMELERİ ve TUĞLALARLA UYGULAMA YAPILMASI HAKKINDA TEMEL BİLGİLER
Tuğlalar, temel olarak kil, su ve kum gibi doğal hammaddelerin karıştırılması, şekillendirilmesi, kurutulması ve yüksek sıcaklıktaki fırınlarda pişirilmesiyle elde edilen, inşaat sektörünün temel yapı malzemelerinden biridir. Pişirme işlemi, tuğlaya dayanıklılık, basınç mukavemeti ve uzun ömür kazandırır; malzemenin rengi ise kullanılan kilin mineral yapısına (özellikle demir oksit oranına) ve pişirme sıcaklığına bağlı olarak kırmızıdan sarıya, kahverengiden beyaza kadar değişiklik gösterebilir. Bu malzemeler, yapıların hem taşıyıcı sistemlerinde hem de dolgu ve dekoratif kısımlarında yaygın olarak kullanılır. Yapısal olarak dolu tuğlalar (yığma sistemlerde) veya düşey delikli tuğlalar (taşıyıcı kolonlar arasında dolgu olarak) tercih edilebilirken, yatay delikli hafif tuğlalar genellikle bölme duvarlarda ısı ve ses yalıtımına katkı sağlamaları amacıyla kullanılır.
Tuğlalarla uygulama yapılması denildiğinde akla ilk gelen işlemlerden biri duvar örmedir. Tuğla duvar örülmesi, çimento, kum ve su karışımından oluşan harcın kullanıldığı, dikkat gerektiren bir süreçtir. Bu işlemde önemli noktalardan biri, "şaşırtma" veya "bağlantı" olarak bilinen örgü sistemidir. Tuğlalar, alt sıradaki tuğlaların birleşim yerleri (düşey derzler) üst sıradaki tuğlanın ortasına denk gelecek şekilde yerleştirilir. Bu yöntem, duvarın yükü eşit dağıtmasını sağlar ve yapısal bütünlüğü artırır. Duvarın düzgünlüğünü sağlamak için su terazisi (yatay hizalama) ve şakül (düşey hizalama) kullanılır. Yatay ve düşey derzlerin (genellikle 1 cm civarında) kalınlığının tutarlı olması, duvarın hem estetik görünümü hem de mukavemeti için önemlidir. Örme işlemi tamamlandıktan sonra derzler doldurulur ve duvarın kullanım amacına göre (sıva altı, görünür derzli vb.) son işlemi yapılır.
Tuğla ailesinin özel bir kategorisi ise döşeme sistemlerinde kullanılan asmolen dolgu ve kiriş tuğlalarıdır. Asmolen tuğlalar, genellikle betonarme nervürlü (asmolen) döşeme sistemlerinde, iki betonarme kirişçiğin (nervürün) arasını doldurmak için kullanılan, büyük boşluklu ve hafif yapı elemanlarıdır. Bu tuğlaların taşıyıcı bir özelliği bulunmaz; temel amaçları döşemeye düz bir tavan yüzeyi kazandırmak, yapının toplam zati ağırlığını (ölü yükünü) azaltmak ve döşemenin ses ve ısı yalıtım performansına katkıda bulunmaktır. Kiriş tuğlaları ise, yine benzer şekilde, döşeme içindeki ana kirişlerin etrafında veya altında kullanılarak ısı köprülerini engellemek ve sıva için uygun bir yüzey oluşturmak amacıyla tasarlanmış özel dolgu elemanlarıdır.
Yapıların dış görünümünde ve korunmasında ise cephe kaplama tuğlaları devreye girer. Bu tuğlalar, binaların dış duvarlarına hem koruyucu bir katman eklemek hem de estetik bir değer katmak amacıyla uygulanır. Standart duvar tuğlalarından farklı olarak, kaplama tuğlaları genellikle daha düşük su emme oranına (klinker tuğlalar gibi), yüksek don direncine ve renk solmasına karşı dayanıklılığa sahiptir. Pres tuğlalar, el yapımı (antik) tuğlalar veya daha ince formattaki tuğla plakaları (tuğla kesmeleri) şeklinde bulunabilirler. Uygulaması, mevcut bir yapısal duvarın üzerine mekanik montajla veya özel yapıştırıcı harçlar kullanılarak yapılabilir. Cephe kaplama tuğlaları, yapıya doğal ve sıcak bir görünüm kazandırırken, bakım gerektirmeyen uzun ömürlü bir dış yüzey oluşturur.
Kullanıcılar arasında; tuğla çeşitleri, tuğla fiyatları, duvar tuğlası, yığma tuğla, delikli tuğla, dolu tuğla, asmolen tuğla, asmolen döşeme, tuğla duvar nasıl örülür, duvar örme teknikleri, cephe kaplama tuğlaları, dekoratif tuğla, klinker tuğla, pres tuğla, kiriş tuğlası, yatay delikli tuğla, düşey delikli tuğla, tuğla harcı, tuğla derz gibi aramalar malzeme seçimi, uygulama teknikleri ve maliyetler hakkında bilgi edinme amacı gösterir ve tuğla uygulamaları ve yapı malzemeleri olarak da isimlendirilir.
